N-VA let op de centen, terwijl schepen van Financiën zich rijk rekent

De laatste maanden stonden er voor Roosdaal en haar inwoners enkele belangrijke dossiers op de agenda van de gemeenteraad. Sta ons toe in dit artikel even wat dieper in te gaan op de financiële consequenties van die dossiers, want het gaat over veel belastinggeld en daar zijn we als N-VA bezorgd over.

Eind augustus werd een bijkomende gemeenteraad samengeroepen omdat enkele dringende dossiers een beslissing nodig hadden: de plannen om het oud gemeentehuis in Borchtlombeek te renoveren en de eerste fase van de ontharding van de Kapelleweide. Voor beide dossiers werd tijdens de laatste aanpassing van de meerjarenplanning in 2022 wel geld voorzien, maar de bedragen in de voorgelegde dossiers deden ons wel naar financiële adem happen.

Voor beide dossiers samen betekent dit dus dat er meer dan 1,2 miljoen euro te weinig is voorzien. Je zou denken dat een schepen van Financiën op dat moment zijn huiswerk maakt en aan de gemeenteraad een dossier voorlegt waar duidelijk instaat waar hij dat geld gaat halen en hoe deze zaken betaald zullen worden. Niets is echter minder waar. De schepen is duidelijk geen voorstander van transparante boekhouding. Zal Roosdaal een bijkomende lening aangaan? Zullen andere projecten achteruit geschoven worden? Zullen de belastingen verhoogd worden? We kregen er net zomin als u, een antwoord op. We hebben ons dan ook onthouden op beide dossiers.

Wetende dat de meeruitgaven in de eerste 6 maanden van 2023 ook al 550.000 euro bedroegen ten opzichte van het goedgekeurde budget, dan stellen we ons uiteindelijk enkel volgende terechte vraag: “Hoe gaat dit allemaal betaald worden?” De opportuniteit voor dergelijke meeruitgaven is trouwens ook bijzonder selectief, want toen we in het dossier van de Pamelse pastorie (zie verder in dit blad) suggereerden om over te gaan tot de aankoop van het gebouw, was er plots geen geld.

Oh ja, nog even dit over het dossier van de Kapelleweide: de nodige uitgaven mogen dan wel niet ingeschreven zijn in de meerjarenplanning, de subsidie van 110.000 euro van minister Demir staat er wel in. Een subsidie die is toegezegd op voorwaarde dat alle werken vóór 31 december 2023 zijn uitgevoerd en ook betaald…

Nog meer van dat in september…

Ook in de gemeenteraad van september werd opnieuw een stevige meerkost gevraagd aan de gemeenteraad. De percelen grond op de hoek van de Tenzuivenestraat en de Jozef De Schepperstraat zouden aangekocht worden om te bebossen. Na het in mindering brengen van de subsidies van minister Demir, zou de niet voorziene uitgave hier opnieuw 285.000 euro bedragen.

Laat ons duidelijk zijn: N-VA Roosdaal is een grote voorstander van de aanplanting van nieuwe bossen en zeker op een locatie die daarvoor zeer geschikt is. De gezondheid van onze inwoners kan er enkel wel bij varen. Waarom moest dit eigenlijk NU beslist worden? Aangezien de verkoopbelofte voor die gronden tot februari 2024 geldig was, kon dit perfect goedgekeurd worden na de nieuwe aanpassing van de meerjarenplanning in december (waarin dan misschien wèl aangegeven wordt waar de centen hiervoor vandaan moeten komen…). Het is eenieders recht in de gemeenteraad om dossiers goed te keuren zonder te weten waar het geld vandaan komt, maar daar doet N-VA niet aan mee.

De goede lezer heeft intussen opgeteld dat alle meeruitgaven die niet in de meerjarenplanning staan, samen maar liefst 2,1 miljoen euro bedragen. Toen we de schepen vroegen of hij ons kon uitleggen hoe hij dat bedrag gaat betalen, wetende dat  er maar een fractie van het bedrag beschikbaar is, bleef het muisstil.

Meerjarenplanningen en budgetten zijn wettelijke documenten en volgens ons geen vodjes papier. Wanneer centen moeten herschikt worden, dan kan een aanpassing altijd aan de gemeenteraad voorgelegd worden. Maar de schepen doet duidelijk niet wat van hem gevraagd wordt. Of moeten we misschien voorstellen om de wedde van de schepenen, die hun taak niet naar behoren uitvoeren, niet langer uit te betalen? Als dat maar eens kon …