U bent hier
Rozenoorlog in Roosdaal
'De eerste scheldtirade aan mijn adres dateert van 2 jaar geleden, en was nog redelijk beschaafd', vertelt Linda Van den Eede, N-VA-voorzitter in het Vlaams-Brabantse Roosdaal.
'Naar aanleiding van 11juli hadden we aan elke woning waar een Vlaamse Leeuw buitenhing een gele roos afgegeven. We kregen alleen maar fijne reacties. Maar de volgende dag vond ik een geknakte gele roos op de oprit van mijn woning. Er zat een briefje bij: Wij hebben uw politieke verkleuring van onze feestdag niet nodig, stond erop geschreven.'
'Het jaar daarop was ik dat incident eigenlijk al vergeten, tot ik de dag na 11 juli - we hadden toen opnieuw gele rozen uitgedeeld aan mensen die de Vlaamse Leeuw buitenhingen - weer een geknakte roos voor mijn huis vond. De begeleidende boodschap was al iets minder fijnzinnig.' De voorzitster moest de bloem steken waar het zonlicht nooit kwam. 'Het handschrift bleek overeen te komen met dat van het vorige briefje.'
Ondertussen kreeg de vrouw ook nog een anoniem condoleancekaartje. 'Normaal zit afval in de darmen, bij u in de mond', luidde de tekst, opnieuw in hetzelfde handschrift.
Slim gespeeld
'Toen dit jaar 11juli naderde, vonden we dat het eens en voor altijd gedaan moest zijn met die laffe, anonieme scheldbrieven. We hadden bovendien sterke vermoedens in een bepaalde richting. We kopen die rozen namelijk bij verschillende bloemisten. Daardoor verschilt niet alleen de bloem, maar ook het met water gevulde pipetje waarin de bloem staat. Zo konden we goed inschatten in welke buurt onze anonieme briefjesschrijver woont.'
'Maar we wilden echt zeker zijn van onze zaak. Daarom hebben we in een van de rozen een minuscule kopspeld verstopt en die achtergelaten bij diegene die we verdachten, die trouwens ook dit jaar de Vlaamse Leeuw aan zijn huis had gehangen.'
'De volgende dag gebeurde er niks. We dachten dat al ons speurwerk voor niks zou zijn geweest. Maar niet getreurd, bleek de volgende dag. Er lag opnieuw een geknakte roos voor mijn deur. Linda Vandeneede is een doorn in het oog van de N-VA, was deze keer de boodschap. En ons vermoeden klopte, want in de roos zat nog steeds de speld die we er hadden ingestoken.'
De voorzitster wilde gisteren (nog) niet kwijt wie de briefschrijver is, al waren een paar telefoontjes voldoende om te weten te komen dat het over een 'invloedrijk' Roosdaals CD&V-politicus gaat. 'Eind deze maand maken we zijn of haar naam bekend. Mocht het een gewone inwoner van Roosdaal zijn, we zouden dat uiteraard nooit doen', beklemtoont N-VA-secretaris Kristof Cooreman. 'Maar wie op zo'n achterbakse en vooroorlogse manier aan gemeentepolitiek doet, moet maar kunnen verdragen dat hij vroeg of laat met zijn wansmakelijke daden wordt geconfronteerd.'
Waag een gokje
Heel Roosdaal spreekt ondertussen over niks anders meer, nadat de N-VA haar 'onthutsend detectiveverhaal' breed had uitgesmeerd in haar nieuwsbrief. Daarin roept de partij de inwoners op een gokje te wagen. 'Wie de juiste identiteit van de anonieme schrijver weet, maakt kans op het boek De naam van de roos van Umberto Eco.
De N-VA zal zelf niet op het ontslag van de briefschrijver aandringen, wanneer ze die begin september bekendmaakt. 'Dat laten we aan de betrokkene over, én zijn partij. Want die voelt de bui uiteraard ook al hangen.'