Het leven zoals het is: ‘De Mooie Molen’

Een drietal jaar  geleden kwam men in de Raad van Bestuur van het PWA/Dienstencentrum zomaar met het idee van een sociaal buurtrestaurant op de proppen. Onze 2 vertegenwoordigers in die Raad,  Linda De Dobbeleer -Van den Eede en Fabienne Segers, hadden op dat moment reeds ‘een raar gevoel’. Zij dachten dat er net iets meer achter zat dan dat de voorstellers wouden laten uitschijnen. Zonder verder onderzoek naar de noodzaak van dergelijk initiatief, werd er onmiddellijk op zoek gegaan naar een geschikte locatie en 3 maanden later was de aankoop van ‘De Mooie Molen’ een feit.

Ons ‘raar gevoel’ was plots geen raar gevoel meer maar eerder verbijstering. De puzzelstukken begonnen wonderwel in elkaar te passen toen er een kok-coördinator voor het restaurant moest worden  gezocht. Onmiddellijk werd een geschikte kandidaat X naar voor geschoven. Wij drongen in de Raad van Bestuur aan de betrekking open te stellen voor alle geïnteresseerden en verkregen ook dat er een functiebeschrijving met loontabel, werd opgesteld. Kandidaturen werden opgevraagd en wie kwam als meest geschikte kandidaat uit de selectieronde? Met enige fierheid kondigde de voorzitter aan dat kandidaat X als beste uit de gesprekken was gekomen en dat hij dus de persoon was die we zochten. Enkele dagen later was zijn aanstelling een feit en wij stelden ons de vraag van de kip en het ei. Was er eerst het idee van het buurtrestaurant en kwam daarna de geschikte  kandidaat X of was het net andersom?

Dat ‘ raar gevoel’ speelde ons echter nog altijd parten. De bevestiging dat er iets niet was gegaan zoals het hoorde kwam er na een bezoek van Linda Van den Eede aan de boekhoudster. Zij ontdekte dat er door de voorzitter (Cd&V) en de PWA-coördinator een aanstellingscontract werd ondertekend waarbij het loon een veelvoud was van wat door de Raad van Bestuur was goedgekeurd. Op het einde van iedere maand werd er voor X (een min 30-jarige) een brutoloon van liefst  € 4 707.00 (vierduizend zevenhonderd en zeven euro) in de boekhouding verwerkt. In de Raad van Bestuur viel haast iedereen van zijn stoel toen dit bedrag door Linda werd bekendgemaakt. Gelukkig kon het contract, mits het respecteren van een korte opzegperiode, nog worden verbroken. De voorzitter bleef echter voorzitter en voor ‘De Mooie Molen’ werd een zinvolle bestemming gezocht. Het goede nieuws in deze zaak is dat de bovenruimte werd ingericht als kantoorruimte voor het PWA, dat er eerstdaags zijn intrek zal nemen.  Ook enkele vergaderruimten zijn er ter beschikking. Welke functie de benedenverdieping zal meekrijgen moet het onlangs gevoerde behoeftenonderzoek nog uitwijzen.  

En wat deed CD&V (in hun brochure toch fier op wat ze realiseerden !),  in dit hele verhaal ? We kunnen het niet beter verwoorden dan met het volgende volkse gezegde: “ Ze droenken e glas, ze pisten ne plas en alles bleef gelek as ’t was”